Ks. Michał Buklarewicz – 1919 r.

Przed przy­jazdem Prezydenta Mościckiego wi­zytującego powiat, utwardzono od­cinek drogi między Słobódką a Ikaźnią, historyczną miejscowością zrywu zbrojnego ludności przeciw bolszew ikom w obronie ojczyzny w 1919 r. Odwiedzając to miasteczko Prezydent prawdopodobnie chciał podkreślić, że naczelne władze państwowe nie zapomniały o mieszkańcach ziem, na których walczyły o Polskę zbrojne oddziały „zielonych”, zorganizowane przez księdza Michała Buklarewicza, proboszcza Ikaźni – miasteczka położonego malowniczo nad jeziorem o tej samej nazwie.

Walerian Charkiewicz w szkicu „Brasławszczyzna walcząca” opisuje epizod tych walk, którego bohaterem stał się ks. Buklarewicz. ” On to w dzień Bożego Ciała wyszedłszy po nabożeństwie z kościoła, dal hasło rozbrojenia bolszewickich żołnierzy”. Ludność rzuciła się na bolszewików, którzy nie stawiali żadnego oporu (tak byli zaskoczeni) i rozbroiła ich. Oprócz zdobytych w ten sposób karabinów i naboi znalazło się na wozach sporo granatów ręcznych. Tak powstał nieźle uzbrojony, ale całkiem nie wyćwiczony oddział „zielonych”, nad któ­rym dowództwo objął ks. Buklare­wicz. Powstańcy zostali przez dowództwo podzieleni na „ogniwa” podług wiosek i gmin. Ogniwa otrzymywały dowódców, z których żaden nie był przygotowany do swojej roli. Oddział z Ikaźni ruszył do Przebrodzia. Koło wsi Zaczerwje natknięto się na oddział bolszewicki. Wywiązała się krótka strzelanina, po której bolszewicy uciekli. Niestety, sam zapał okazał się niewystarczający w dalszych walkach. Powstańcom brakowało karności i wyćwiczenia wojskowego. Tedy ks. Buklarewicz rozpu­ściwszy część powstańców do domu, sam robił z niewielkim oddziałem wy­pady atakujące mniejsze oddziały bolszewickie, psując tor kolejowy itd. „,Gdy zawiodła nadzieja połączenia się z wojskami polskimi posiadającymi już wtedy Wilno, sytuacja powstańców stała się rozpaczliwa. Ksiądz Buklare arewicz duchowny spadkobierca księży Mackiewicza i Brzóski, brat z ducha księdza Skorupki, ­ pisze w zakończeniu swego szkicu W. Charkiewicz, to symbol wieczystej wierności wszystkich ziem dawnej Rzeczypospolitej.